Kolorowe tło wykresu

Excel oferuje nam możliwość stworzenia koloru tła na wykresie. Jeżeli tło ma być tylko motywem artystycznym, to mamy do wykorzystania kilka wbudowanych możliwości, takich jak deseń, wypełnienie, teksturę itp. Jeżeli jednak chcielibyśmy, aby nasz wykres kolorem tła segregował dane, musimy już się więcej napracować.
Poniżej przedstawiam przykładowy wykres, do którego będziemy dążyć, a który dla wybranych gałęzi gospodarki dzieli wartości wskaźnika P/E na wartości które uznamy za przeszacowane, normalne i niedoszacowane.

Jako źródło danych posłuży nam następująca tabela, która przedstawia wartości wskaźnika P/E dla wybranych gałęzi gospodarki na dzień 7 kwietnia 2014 (pobrane z http://www.gpw.pl/wskazniki_sektorow)

Nazwa	C/Z
spożywczy	16,1
drzewny	11,8
paliwowy	33,2
chemiczny	12,7
farmaceutyczny	16,4
elektromaszynowy	25,8
motoryzacyjny	14
metalowy	19,7

Na jej podstawie tworzymy podstawowy wykres słupkowy, który po drobnym formatowaniu wygląda następująco:

Następnie tworzymy tabelę, w której określamy na jakie wartości chcemy podzielić nasz wykres. W moim przykładzie przyjąłem, iż wykres będziemy dzielić na przedziały od 0 do 8, od 8 do 15 i powyżej 15 (jako górną granicę przyjąłem 40, jednak można przyjąć dowolnie dużą wartość, która tylko wykracza poza skalę wykresu), stąd powstała poniższa tabela

Nazwa	od	do
Niedowartościowane	0	8
Normalne	8	15
Przeszacowane	15	40

Następnie na podstawie tabeli wyliczamy wielkość poszczególnych przedziałów, czyli różnicę pomiędzy jego górną a dolną granicą. W efekcie otrzymujemy

Nazwa	od	do	Przedział
Niedowartościowane	0	8	8
Normalne	8	15	7
Przeszacowane	15	40	25

Wartości ostatniej kolumny tabeli nanosimy na wykres jako osobne serie danych, w tym przypadku trzy serie, otrzymując

W następnym kroku należy zmienić typ wykresu na słupkowy skumulowany – klikamy PPM na obszarze wykresu, wybieramy zmień typ wykresu i wybieramy wykres słupkowy skumulowany.

Następnie naszą serię z wartościami wskaźników należy przenieść na oś pomocniczą. W tym celu na serii klikamy PPM, pod pozycją Formatuj oś zaznaczamy, iż seria ma być wyświetlana na osi pomocniczej i potwierdzamy OK.

Po dodaniu pomocniczej osi poziomej otrzymujemy następujący wykres.

W następnym kroku należy zamienić położenie osi poziomych. W tym celu wchodzimy w formatowanie głównej osi pionowej (lewa oś) i zaznaczamy, iż przecina się ona z osią poziomą przy wartości maksymalnej, a formatując pomocniczą oś pionową (oś prawa) zaznaczmy, iż przecina się ona z osią poziomą w maksimum wartości.

Innymi słowy, jeżeli oś miała zaznaczoną opcję, iż przecina się z osią poziomą w maksimum wartości kategorii, to zamieniamy zaznaczenie na przecięcie w miejscu automatycznym. Jeżeli natomiast miała zaznaczoną opcję automatyczną, to zaznaczamy opcję w maksimum kategorii. Postępujemy tak dla obu osi.

W efekcie otrzymujemy.

Następnym krokiem jest zamiana położenia osi pionowych. Postępujemy analogicznie jak w poprzednim kroku, z tymże, tym razem zmieniamy opcje formatowania osi poziomych (górnej i dolnej). Efektem naszych działań powinno być.

Następnym krokiem jest usunięcie prawej osi pionowej (co dokonujemy przez kliknięcie na nią LPM i naciśnięcie klawisza Delete) oraz ukrycie górej osi poziomej (klikamy PPM na tej osi i w menu formatowanie osi zaznaczamy, iż nie ma ona mieć linii, etykiet oraz znaczników).

Następnym krokiem jest rozszerzenie naszego tła na całą szerokość wykresu. W tym celu klikamy PPM na jednej z serii będących w tle i w opcjach formatowania osi zaznaczamy, iż szerokość przerwy wynosi 0%.

W tej chwili musimy ustalić wartość maksymalną dla osi pionowej. W tym celu klikamy na niej PPM i w wartości maksimum osi wstawiamy 35 (proponuję tą wartość, ponieważ Excel sam tak ustawił maksimum osi na naszym pierwszym wykresie).

Na tym etapie pozostaje nam już formatowanie: zmianie uległ kolor serii w tle oraz częstotliwość występowania etykiet na osi poziomej.