Jak widać na poniższym przykładzie dla takich samych danych, stosując dwa sposoby obliczeń, można osiągnąć dwa różne wyniki.
Ostatnia kolumna jest formułą wyliczającą narzut, czyli Sprzedaż / Zakup -1
Z tak przygotowanych danych stworzona została tabela przestawna, gdzie wyliczyliśmy średni narzut na zrealizowanym zamówieniu, który kształtuje się na poziomie 4%.
Jak można jednak łatwo zauważyć, łączna kwota za jaką sprzedaliśmy towar jest równa kwocie za jaką go kupiliśmy, stąd narzut powinien wynosić 0%, a nie przedstawione 4%.
Co jest powodem takiej sytuacji i jak temu zaradzić?
Powodem takiej sytuacji jest fakt, iż tabela przestawna nie oblicza narzutu tak jak zrobiliśmy w tabeli wejściowej (czyli Sprzedaż / Zakup - 1), a jedynie oblicza średnią z danych, które znajdują się w kolumnie „% narzutu”. Innymi słowy, wyciąga średnią z 25% narzutu Produktu A i z -17% Produktu B, co daje (25%-17%)/2 = 4%, zamiast oczekiwanego 0%.
Prawidłowy wynik otrzymamy tylko wtedy, gdy tabela najpierw zsumuje wartości zakupu i sprzedaży, a dopiero na tych danych dokona kalkulację. Taką funkcjonalność daje nam wprowadzenie Pola Obliczeniowego.
W tym celu należy kliknąć na tabeli przestawnej i na pasku zadań Narzędzia Tabel Przestawnych | Analiza | Obliczenia wybrać Pola, elementy i zestawy > Pole obliczeniowe. W nowo otwartym oknie ustawiamy parametry naszego pola: nazwę oraz formułę, która ma być wykonywana. W naszym przypadku będzie to:
- nazwa: %_narzutu (nazwa nie może się pokrywać z innym polem tabeli),
- formuła: wpisujemy =Sprzedaż /Zakup -1 (zamiast wpisywać ręcznie nazwy pól tabeli przestawnej, możemy wybrać je z dostępnej niżej listy pól).
Po dodaniu nowoutworzonego pola, finalnie uzyskujemy tabelę z poprawnymi wynikami.
Można również zaproponować inne rozwiązanie.
Alternatywnym sposobem uzyskania poprawnych wyników jest stworzenie tabeli przestawnej jedynie z danymi zakup i sprzedaż oraz wykonanie obliczenia marży w komórkach obok tabeli. Rozwiązanie to ma jednak kilka wad:
- Dodatkowe komórki należy osobno formatować (formatowanie tabeli przestawnej nie obejmuje tych komórek),
- Przy zmianie ilości danych do analizy należy ręcznie dostosować ilość komórek z obliczeniami (może być ich za dużo, bądź za mało),
- Rozszerzenie tabeli przestawnej o jedną lub więcej kolumn spowoduje usunięcie naszych obliczeń, bądź będzie wymagało ich przesunięcia.
Z tego powodu rozwiązanie alternatywne sprawdzi się w przypadku jednorazowych analiz, jednak w przypadku cyklicznych opracowań zalecałbym zastosowanie pola obliczeniowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz